ERHAN USTA (Samsun) – Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; 4/B sözleşmelilerle ilgili mağduriyet maalesef devam ediyor. Yaklaşık 500 bin kişi Hükûmetin uygulamalarından kaynaklanan bir haksızlıkla karşı karşıya. Şimdi, konuyu şöyle çok kısa bir hatırlatacak olursak; 2013 yılına kadar alınan 4/B sözleşmelilere kadro verildi ve onlar tayin hakkını elde etti. Buradaki temel sıkıntı, en önemli sıkıntı aslında bir kısım, 500 bin kişideki tayin haklarındaki kısıt; aileler parçalanmış durumda, çocuklar yani eşler ayrı ayrı şehirlerde yaşamak durumunda kalıyorlar. Ve bu 2013’e kadar olan halledildi, 2016’dan sonra olanlarda da bu sorun kısmen çözüldü ama 2013 ile 2016 arasında olan bir kısım kurumlarda bu sorun hâlen devam ediyor. Bunun çözülebileceğine ilişkin tabii, biz burada çok ısrarlı bir şekilde bu konuyu devamlı gündeme getiriyoruz; bizim grup toplantımızda, milletin kürsüsünde de bu konunun mağdurlarını da çıkardık ve konunun sürekli takipçisi olduk. Nihayetinde Hükûmet “Bu konuyla ilgili bir adım atacağını” söyledi fakat bu arada bir şey gerçekleşti: Şimdi, bu tayin hakkı olmayan 4/B sözleşmeliler yerel mahkemelere gittiler ve mahkemeler “Bunların tayin hakkı olması gerektiği, hak mahrumiyeti olduğu” hususunda kararlar verdi ve tayin hakkı elde etti mahkemeye gidenler ve tayinleri oldu; kimisi üç aydır, kimisi beş aydır istedikleri yerlerde çalışıyor.
Daha sonra yerel mahkeme kararlarına karşı yani 4/B sözleşmelilerin mağduriyetini haklı gören yerel mahkeme kararlarına karşı idare, istinaf mahkemesine gitti. İstinaf mahkemelerinde de genelde yerel mahkemelerin kararları isabetli görüldü fakat farklı kararlar çıktığı da oldu. Bunun üzerine istinaf mahkemeleri Danıştaydan bir görüş istedi. Danıştay hiçbir şekilde hukuki olmayan, siyasi güdülerle bir karar, istişari mahiyette bir karar verdi ve bu kararda da yerel mahkeme kararlarının bozulması gerektiği yönünde oldu. Bunun üzerine şu anda istinaf mahkemelerinden tekrar yerel mahkeme kararları bozulmaya başlandı. Yani şunu söylemeye çalışıyorum: İşte, uzun süredir tayin hakkı olmayan, bölünmüş, parçalanmış ailelerin sorunları en azından mahkemeler tarafından çözülüyordu fakat bu çözümler sonrasında insanların tayinleri oldu, ailelerine kavuştu fakat şimdi, Danıştayın o istişari mahiyetteki kararından sonra istinaf mahkemeleri bu kararları bozmaya başlayınca bu insanlar şimdi tekrar eski yerlerine gidiyorlar, tekrar aileler parçalanma sorunuyla karşı karşıya kalıyorlar.